“ මීයක් කඩන්නේ අත ලෙව කන්නම නොවේ ය” මෙය පැරැන්නන් අතර ඇති කියමනකි. විල්පත්තුව පත්ව ඇති වර්තමාන පසුබිම දෙස බලනවිට ද විල්පත්තුව මෙවැනි තත්ත්වයට නිර්මාණය කළ එවුන් ද එය කරන්නට ඇත්තේ පරම සුචරිතවාදී සිතුවිල්ලකින් නොවන වග පෙනෙන්නට තිබේ. අවතැන්වූවන් පෙන්වමින් සිදුකරන මානුෂීය රඟ දැක්වීම තර්කානුකූලව ගත් කළ සැබෑ ලෙසම මානුෂවාදී යැයි පෙනෙන්නට තිබුණද එය මෙතරම්ම විල්පත්තුව තුළ ගොඩ නැගීමට තනන වෙහෙසීම තුළ සැඟවුණු පරමාර්ථයක් ඇතැයි යන සැකයක් පවතී.
Tuesday, April 30, 2019
ගැහැණු ! පිරිමි !
පිරිමි හිතකට,
ගැහැණියක ගැන
සිත සිතා බෑ ඔහේ ලතැවෙනු !
පිරිමි හිතකට හැකිය එනමුදු
ගැහැණියක ලඟ
උන්නු කාලය,
අහිමි වී ගිය
තැනෙදි තනිවෙනු !
ගැහැණියක් මෙන් ඔහේ දොඩවන,
පුරුදු නැත පිරිමියෙකු සතුවන !
එහෙත් ගැහැණිය ඇඟේ ගෑවුණ,
තැනද ඇත රළු හිතක පැටළුන !
ගැහැණියට හැක
පිරිමියෙකු ලඟ,
නැතිම දේ හැම විට දි කියවනු !
පිරිමියෙකු හට
එහෙත් කිසිවිට,
නොහැක නැති දේ
ගැනම ලතැවෙනු !
ගැහැණියක මෙන් ඉබේ වැගිරෙන,
කඳුළු නැත පිරිමියෙකු සතුවන !
එහෙත් ගැහැණිය වචන හී ඇන,
කළ රිදුම් ඇත හිතට වධ දෙන !
ගැහැණියට හැක
පිරිමියෙකු සතු,
ප්රේමයේ දිග පළල විමසනු !
එහෙත් කිසිදින
පිරිමි හිතකට,
බැරිය පෙම් හිත
කඩා පෙන්වනු !
ගැහැණියක මෙන් ඔහේ දොඩවන,
ප්රේමයක් නැත පිරිමි සතුවන !
එහෙත් ගැහැණිය දුරට යන දින,
ප්රේමයක් ඇත පිරිමි අවුළන !
- සඳරු දසනායක
වසර නමයක් තිස්සේ අයිතිවාසිකම් පිළිබඳව අරගලයක යෙදෙන මුස්ලිම් කාන්තාවෝ
පිරිමියෙකු විසින් ගැහැණිය ගැන ලිවීම යම්කිසි ආකාරයක සමාජමය, සංස්කෘතිකමය හා ලිංගිකමය සීමාවන් අතික්රමණය කිරීමකැයි සිතමි. එය තවත් විදියකින් භාෂණය හා ප්රකාශනය සීමාකාරී කොට අයිතිවාසිකම් මහා දවාලේ කොල්ලකමින් පවතින භූමියක නොකළ යුතු දෙයකි. එහෙත් නොකළ යුතු දෙය සිදු කිරීමේ හිතුවක්කාරී පුරුද්දෙන් එපිටට පැනිය නොහැක. මෙම සටහන තුළ දිගෑරෙන අදහස් වලටද එකිනෙකට නොගැළපෙන සිතුවිලි වලින් බැටකන මිනිසුන්ට තම තමන්ගේ ලේබල් ඇලවීම නිදහසේ සිදු කරන්නට ඉඩ දී මේ සටහන තබා මා නික්ම යමි.
Wednesday, April 24, 2019
The risk of sunday easter attack - Frida Ghitis
Author - Frida Ghitis
Extract by CNN
The first time I traveled to Sri Lanka, in 2010, a ghastly civil war had just ended. Military officers still manned checkpoints along major roads.
Extract by CNN
The first time I traveled to Sri Lanka, in 2010, a ghastly civil war had just ended. Military officers still manned checkpoints along major roads.
Whether we were passengers in a
rickety tuk-tuk in Colombo, the bustling, leafy capital, or riding in
an air-conditioned car across the countryside, armed men in olive-green
uniforms would routinely order us to stop. They would check for
explosives or for any sign that the violence that had plagued the
country over nearly three decades might again threaten the peace won at
such an appalling cost.
Those
scenes seemed relegated to the past -- until this week when terrorists
killed hundreds of people, attacking churches and major hotels on Easter
Sunday. At last count, more than 320 people are confirmed dead and
hundreds more injured.
Subscribe to:
Posts (Atom)