Friday, June 29, 2018

"වෙන එවුන් විකුණාගෙන කෑවේ ඇඟ.. උඹ වෙනස් සඳරු.. උඹ විකුණන්න හදන්නේ මගේ කතාව.."

මා මේ කතාව ලියනවා ද නැත්ද යන්න බොහෝ කාලයක් තිස්සේ සිතුවෙමි. ඊට හේතුව වූයේ මේ කතාව මත පදනම් වූ කතා බහ යෙදෙන වේලාවක ඈ මා හට එක එල්ලයේම කළ චෝදනාවයි. 


"වෙන එවුන් විකුණාගෙන කෑවේ ඇඟ.. උඹ වෙනස් සඳරු.. උඹ විකුණන්න හදන්නේ මගේ කතාව.." 
ඉඳින් මා ඒ කතාව නොලියා සිටින්නට අදහස් කරගෙන සිටියෙමි. 

මක්නිසාදයත් මේ මගේ කතාව නොවේ ය. මේ කතාවේ ඇගේ කතාවය. ඈ ඒ කතාව මා අබියස තබන්නේ දහසකුත් තැවුල් සිත් විඳ අවසානයේ ය. කෙසේ වෙතත් ඇගේ චෝදනාවට වලංගු නොවන පරිදි ඇගේ කතාව කෙසේ හෝ ලියා පල කල යුතුය යන සිතුවිල්ලෙන් මා නිතර දෙවේලේ බැට කෑවෙමි. අවසානයේ මා මෙය සටහන් කර බොහෝ කාලයක් බලා සිටියෙමි. දැන් ඒ කාලයට නිමාවක් දිය යුතු කාලය පැමිණ ඇත.

"සමහර මිනිස්සු කහ ඉරෙන් මාරු වෙනකොට හැරමිටියට පයින් ගහනවා"


මලිත් 
ප්‍රභාතයේ හිරු එළිය මනරම් ය. තුරුලතා පිණි දියෙන් දෝවනය වූ උදෑසනක දෑස් ඉම උපදින සේයාවන්ගෙන් මනසට ශාන්තිය ලඟා වේ. එකී ශාන්තිදායක වූත් එකී මනස්කාන්ත වූත් සිතුවම් පට දිගේ ඉදිරියට ඇදෙන්නට නම් අඳුර උරාගත් ආලෝකය තිබිය යුතුය. ආලෝකයට කළ හැකි දෑ බොහෝය. ආලෝකය පිරුණු තැන් වල ද අඳුරු කුටි ඇත. ඒ මේ ලෝකයේ වෙනත් කතාවකි. මේ ලෝකය හිරුගේ දීප්තියෙන් නැහැවෙද්දීත් මේ ලෝකය උදා වූ ආලෝකයේ කිරණින් ආඩම්බරයෙන් වාගේ හුස්ම අදිද්දීත් එකී ආලෝකය නොදැක, අඳුර තුළ හුස්ම අදින ජීවිත අප අතර කොතෙක් ඇත්ද..

Wednesday, June 20, 2018

ඥාණසර හිමියන්ගේ රසිකයින්ට "රිදී" ඇත. එහෙත් වඩා වටින්නේ "රිදී" නොව රත්තරං ය.


මේ සටහනේ හරයට පටහැනිව මූලික දෙයක් ලෙස මා සටහන් කළ යුතුව පවතින දෙයක් ඇත.
වැරදි කරන්නේ මිනිසුන් ය. වැරදි නොකරන මිනිසුන් මේ ලෝකයේ නැත. ඇතැමුන් උපදින්නේම වැරද්දකිනි. මම ද "හරියට" වැරදි කළ එකෙකි. මිනිසෙකු වැරැද්දක් කළා කියා ඔහුව ප්‍රතික්ෂේප කරන ජන සමාජයකින් වැඩක් නැත. එහෙව් සමාජයක පැවැත්ම ශිෂ්ට සම්පන්න බවට පහරකි. 


එහෙයින් වැරදි කළ එකෙකු දඬුවම් ලැබීමට සිපිරිගෙට යාම "ෂා මරු ! අරූ හිරේ ගියා.. ඕකාට හොඳ වැඩේ.. ඕකා පස්සෙන් හිටපු එවුන්ටත් හොඳ වැඩේ" කියා සතුටු වෙන්නට කාරණයක් ද නොවේ ය.